- این خیلی مرسوم شده که تولید کنندگان محصولاتشان را به پایهGroup III هستند تمام سنیتیک معرفی می کنند در حالی که مواد اولیه از نفت خام گرفته شده است
.
.
- روغنهای سنیتیک Group IV,V الزاماً از روغن های گروه III بهتر نیستند . افزودنیها ( ضد سایش , ضد اکسیداسیون و تمیز کننده ها و ....) که سازندگان استفاده می کنند نقش مهمی در کیفیت نهایی روغن موتور دارد بعضی از روغن های GroupIII می توانند عملکرد بهتری از برخی روغنهای GroupIV,V داشته باشند
.
.
- اصطلاح نیمه سنیتیک یا Synthetic technology یا Semi- synthetic حاوی کلمات بازار یابی هستند و نشاندهنده نسبت روغن سینیتک به روغن معدنی نیستند . یک روغن نیمه سنیتیک ممکن است بین تنها 5% و یا 50% ترکیبات سینتتیک باشد.
- تکنولوژی روغن معدنی در چند سال گذشته بسیار پیشرفت کرده است بیشتر آنها API SL و یا SM و یا دارای گواهینامه ACEA هستند و از روغن های معدنی و یا سنیتیک که در دو دهه قبل تولید می شده عملکرد بالاتری دارند.
برای ساختن یک روغن 10w-40 سازنده باید از وزن 10 شروع کند .این روغن به خودی خود در دمای عملیاتی موتور بسیار نازک و رقیق شده و بی استفاده خواهد بود بنابراین آنها مولکولهای بسیا طولانی به نام VII با آن اضافه می کنند که این مولکولها حدود هزار برابر از مولکولهای روغن طولانی تر هستند.
در دمای معمولی این مولکولها به هم چیچیده شده و در حرارت بالا باز و کشیده می شوند .
مثل یک گربه که بدن خود را کش می دهد.
مثل یک گربه که بدن خود را کش می دهد.
هر چه مولکول بیشتر کشیده شود بیشتر از جریان یافتن معمولی روغن جلوگیری می کند بنابراین درجه موثر گرانروی را بالاتر می برد این دو نکته منفی دارد :
1- اینکه این مولکول ها روانساز نیستند
2- این مولکولها درعملیات نرمال موتور امکان دارد که شکسته شده بنابراین روغن قسمتی از خاصیت گرانروی در حرارت بالا را از دست می دهد.
این تاثیر در داخل نیروی محرکه موتور سیکلتها نمود بسیار بیشتری دارد.
روغن های سنتتیک که از PAO خالص تولید می شوند مقدار کمی VII دارند بنابراین امکان اینکه گرانرویشان مورد تاثیر قرار بگیرد کم است، بنابراین سینتتیک ها بیشتر ثبات دارند.
یک روغن 10w-30 گرانرویش در حرارت بالا با ضریب 3 افزایش پیدا می کند که به مقدار زیادی مولکول VII نیاز دارد .
10w-40 در حرارت بالا گرانرویش با ضریب 4 افزایش می یابد که نیاز به مقدار بیشتر و حتی مولکولهای طولانی تری دارد .
20w-50 که بسیار شبیه به 10w-40 به نظر می رسد گرانرویش در حرارت بالا با ضریب 2.5 افزایش می یابد بنابراین مقدار کمتری از این مولکولها حتی نسبت به 10w-30 احتیاج دارند.
همچنین روغن 15W-40 گرانرویش در حرارت بالا با ضریب حدوداً 2.5 تغییر می کند . بنابراین این نوع روغن اصولاً از روغنهای 10W-40 پایدارترند.
یک راه که برای فهمیدن مقدار و یاکیفیت مولکولهای VII خواندن شاخص VI شاخص گرانروی (Viscosity Index) آن برروی وب سایت سازنده است.
هرچه مقدار VI بالاتر باشد مقدار VII بیشتر است.
به صورت عمودی روغن های :
5w-40 دارای گرانروی 170 تا 160
10w-40 دارای گرانروی 160 تا 145
10w-30 دارای گرانروی 140 تا 134
20w-50 دارای گرانروی 130 تا 120 هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر