لوبريزول يكى از چهار غول توليد كننده مواد افزودنى روغن هاست. اساسأ براى توليد روغن هاى مختلف صنعتى لايسنس دار و استاندارد بالا ميبايست به يكى از شركتهاى لوبريزول، اينفنيوم، اورونيت يا افتون مراجعه كرد. ٩٠ درصد بازار افزودنيهاى روغن و لايسنسينگ روغن دست اين چهار شركت است.
كمپانى لوبريزول در وب سايت خود دست به تهيه ابزار مقايسه استانداردهاى مختلف روغن هاى بنزينى و ديزل زده كه در نوع خود بى نظير است. نمودار عنكبوتى در هفت شاخص استاندارد ها را با هم مقايسه ميكند و مخاطب به سادگى ميزان پوشش و عمق پيشرفت استانداردها را درك ميكند.
اين شاخص ها از اين قرار هستند:
سايش، رسوبات لجنى، رسوب روى پيسون ها، ضخيم شدن بعلت اكسيداسيون، بهبود مصرف سوخت و سازگارى با سازه هاى جمع آورى آلودگى هواى خودرو - كاتاليزرور
مراجعه به اين وب سايت و مقايسه استانداردها روى دياگرام عنكبوتى را به همه علاقمندان توصيه ميكنم.
پس از انجام اين بررسى متوجه خواهيد شد كه پول بابت چه ميپردازيد
به عنوان مثال توسعه و فرموله كردن يك روغن با استاندارد ٥٠٤/٥٠٧ فولكس واگن حدود پنج تا شش
سال زمان برده و بيش از شش ميليون دلار هزينه دارد. اين استاندارد شاخص هاى بالاى محافظت از محيط زيست و كاهش انتشار آلودگى دارد
بله ساخت يك روانساز درجه يك جهانى هزينه هاى پنهان بسيار و زمان طولانى طلب ميكند. و مشتريها كسانى هستند كه اين هزينه ها را جبران ميكنند. البته سودى كه مشترى از استاندارد بالاتر يك روانساز ميبرد بسيار بيشتر از هزينه ايست كه
پرداخت كرده است
به گفته لوبريزول هزينه ساخت يك روغن با بالاترين استاندارد ٣ برابر ساخت يك روغن ١٥ دبليو ٤٠
معموليست
اعتقاد به استانداردسازى و پيشرفت گام به گام در صنعت روغن موتور از بزرگترين مشكل صنعت خودرو يعنى آلوده سازى هوا گره باز كرده است. حداقل در كشورهاى پيشرفته كه به اين امر متعهد هستند
طبق برآورد همين شركت آلوده سازى يك خودرو ديزل با استاندارد آلايندگى يورو ١ در سال ١٩٩٤ در مقايسه با استاندارد يورو ٥ در سال ٢٠١١ ، ٩٦.٤٪ كاهش پيدا كرده است
آرزو ميكرديم دستگاه هاى عريض و طويل ادارى ما براى مبارزه با آلودگى روزافزون شهرهاى كشور جاى اقدامات ضرب العجل و بى نتيجه مثل زوج و فرد كردن، تعطيلى مدارس و ادارات و يا توقيف موقت خودرو ها از اقدامات موثر، ريشه اى و امتحان شده در كشورهاى اروپايى الگو بردارى ميكردند و جان و سلامت شهروندان اينگونه بى ارزش و به خطر نمى افتاد
باز هم تأكيد ميكنم راه اصولى مبارزه با آلودگى هوا، بالا بردن گام به گام استانداردهاى مربوط و منسوخ و ممنوع كردن استفاده از استانداردهاى ناكارآمد قديميست
هنوز در داخل كشور روغن موتور با ابتدايى ترين استاندارد ها بيشترين سهم توليد و توزيع را دارد. آنگاه شما چطور انتظار داريد مالك يك خودرو قديمى از مقدار آلايندگى خود بكاهد؟
بر فرض محال اگر مصرف كنندگان از پيامد انتخاب خود آگاه بودند با فاكتورهاى اقتصادى چه ميكنيد؟
وقتى يك استاندارد منسوخ شده در دهه هاى گذشته با قيمت پايين عرضه ميشود چرا من مصرف كننده براى خودروى فرسوده و كم ارزشم ميبايست هزينه بيشتر كنم؟؟
مقايسه استانداردهاى اى پى آى با برخى استانداردهاى ديگر بر روى نمودار معرفى شده نشان ميدهد كه حتى همين استانداردهاى جارى اين انيستيتو معتبر در برابر استانداردهاى اروپايى چقدر ابتدايى هستند
دفترچه راهنماى خودرو روغن موتور با استاندارد اس جى را توصيه كرده. براى آزمايش ابتدا روغنى با استاندارد ٥٠٤/٥٠٧ فولكس واگن براى ٥٠٠ كيلومتر بكار گرفتم. چرا؟ موتورهاى قديمى اكثرآ بعلت ضعف روغنكارى پر از رسوب و دوده هستند. روغن پس از پيمايش همين مقدار كاملا سياه شد. براى ١٥٠٠ كيلومتر بعدى يك روغن لايسنس دار دكسوس و بعد از آن روغن موبيل وان ٥ دبليو ٣٠ با استاندارد دكسوس و جى اف پنج.
دو تغيير ديگر هم بر روى خودرو انجام دادم يكى حذف چهار گلگير پشت چرخها براى آيروديناميك بهتر و افزايش فشار باد لاستيك ها از ٣٢ به ٣٨ پى اس آى
نتيجه پس از پيمايش بيش از ١٠٢٠ كيلومتر با دو باك پر از سوخت بسيار چشمگير بود. مصرف سوخت خودرو از روز اول تولدش ٢.٧٥ ليتر كمتر و به ١٠.٤٥ ليتر در صد كيلومتر در حالت تركيبى رسيد. ٢٦ درصد بهبود با انجام دو تغيير كاملأ مجانى و سه تعويض روغن نسبتأ نه چندان گرانقيمت. جالب اينكه اين خودرو هنوز پتانسيل كاهش مصرف سوخت دارد؛ چطور؟ استفاده از روغن جعبه دنده دكسرون ٦، باترى هوشمند، لاستيك هاى صرفه جو كننده و در آينده نزديك روغن موتور استاندارد جى اف ٦. ايكاش ميزان كاهش آلايندگيها را ميشد اندازه گيرى كرد. ولى مطمئن هستم كه آن چندين برابر مقدار كاهش مصرف هست. اين را پيش تر بر روى يك پژو ٢٠٦ آزموده ام
۳ نظر:
بسیار مفید و در خور توجه بود
ممنون
مرسی از تحلیل های علمی و عملی که ارايه میدید
من خودم به شحصه خیلی استفاده ( و عمل) میکنم
به نظر من ما راه درازی در پیش داریم
اول بایدانسانها (شهروندان) توی مملکت ارزش و جایگاه واقعی خودش رو پیدا کنن تا بعد اونها هم به پیرامون خودشون یه نیم نگاهی داشته باشن.
مثال یه راننده تاکسی به نظرت (بر فرض آگاهی) میره روغن گرید بالا و ویسکوزیته پایین با قیمت دوبرار روغنی که همیشه مصرف میکنه استفاده کنه به بهانه کاهش آلودگی هوا!!
ما راه درازی در پیش داریم 1) بالا بردن ارزش آدمی 2)فرهنگ سازی 3)بالا بردن آگاهی
یه اشاره ای کردین به سنجش آلودگی که اگر تمایل داشته باشید میتونید قبل و بعدهر نوع تستی که مد نظرتون هست با مراجعه به مراکز معاینه فنی از متصدی صدور برگه در خواست کنید نتیحه تست که شامل مقدار گازهای مختلف اگزوز رو به صورت چاپی در اختیارتون بگزاره.
ممنون از به اشتراك گذاشتن نظرتون.
بله، خودشناسى قدم اساسي براى داشتن جامعه بهتر است. هدف ايجاد اين بلاگ هم بالا بردن آگاهى مصرف كننده براى انتخاب بهتر بوده.
اصولأ در تمام كشورهاى دنيا دولت است كه باقانون گذارى و اعمال آن از محيط زيست و سلامت شهروندان محافظت ميكند.
با شرايط مديريت كشور من بيشتر به تاثيرگزارى عملكرد همان راننده ها اعتقاد دارم تا دولت.
حتى معتقدم كه اگر حاكميت دست از مديريت محيط زيست و منابع طبيعى بردارد از آسيب ها بشدت كاسته خواهد شد.
ما قرنها درياچه هامون و اروميه را داشتيم چه به سر آنها آمد؟ تهران از خوش آب و هوا ترين نقاط ايران بود و هزار نمونه ديگر.
اگر مصرف كننده به دانش روانكارى آگاهي داشته باشد براحتى قيمت دو برابر و بيشتر را تقبل ميكند.
چون ميداند كه هزينه بيشتر براحتى در مصرف سوخت و تعميرات خودرو مستهلك ميشود.
بنده مدتي است كه در ايران زندگى نميكنم بنابراين مراجعه به آن مراكز مقدور نيست.
در ضمن حتى در ثروتمندترين نقاط دنيا مصرف كننده ها كه اكثرأ فاقد آگاهى و دانش روانكارى هستند معمولآ ارزانترين محصولات را انتخاب ميكنند يا مكانيك ها انتخاب غلطى را برايشان ميكنند.
فقط خودروهاي نو و تحت گارانتي كمپانيها از روغنهاى مرغوبي استفاده ميكنند.
ارسال یک نظر